Uczucia odgrywają wielką rolę w życiu człowieka.O tym, czy miłość, radość, przyjaźń znaczą coś dla człowieka, czy towarzyszą jego drodze przez życie, czyniąc je bogatszym i szczęśliwym, decydują w znacznym stopniu wrażenia i przeżycia z okresu dzieciństwa. 

Komunikacja jest sposobem na ekspresje samego siebie, własnych uczuć, przemyśleń. Może odbywać się w sposób ustny (model odbiorca i nadawca przy bezpośrednim kontakcie) lub w formie pisemnej, ale wówczas nie jest wymagany bezpośredni kontakt osób, które wymieniają się informacjami.

Czym jest dyscyplina, każdy wie. Choć, jak można zauważyć w licznych publikacjach i rozmowach, każdy definiuje ją nieco inaczej: dla wielu to po prostu "porządek", dla innych "posłuszeństwo", inni (w tym ja) uważają, że są to warunki, umożliwiające w klasie pożądaną komunikację. Wielu uważa, że punktem wyjścia do rozważań o dyscyplinie jest samodyscyplina, a inni twierdzą, że jest określeniem pejoratywnym. Zwłaszcza, gdy zauważają, że dla wielu nauczycieli jest najważniejsza na lekcji. No i spójrzmy na etymologię tego wyrazy! Przecież "dyscyplina" to po prostu narzędzie kary cielesnej...

Czym jest motywacja? Skąd się w nas bierze? Dlaczego się wyczerpuje? Jak motywować siebie i swoich podopiecznych do działania? - oto pytania, na które próbuję w telegraficznym skrócie odpowiedzieć w tym artykule. W „Słowniku współczesnego języka polskiego" odnalazłam następującą definicję słowa motywacja: „czynnik powodujący czyjeś działanie, zachęcający do robienia czegoś, uzasadniający czyjeś postępowanie".